Landschappelijke en faunale veranderingen aan het einde van de eiperiode

Aan het einde van de ijstijd onderging de fauna een grote verandering als gevolg van de opwarming van de aarde: dieren zoals de mammoet, de wolharige neushoorn en de holenleeuw, die waren aangepast aan een open landschap en een koud klimaat, stierven uit. Aan de andere kant koloniseerden diersoorten zoals edelherten, reeën en elanden onze regio. Het veranderende landschap veroorzaakte een kleurrijk "komen en gaan" en de jagersgroepen uit de steentijd moesten zich aanpassen aan heel verschillende prooidieren. In deze context is het lot van de laatste rendierjagers in Noord-Europa ook vanuit archeologisch oogpunt van groot belang: ze overleefden met hun belangrijkste prooidier in Noord-Europa tot het einde van de ijstijd, waarna hun spoor verloren ging. Volgden ze de rendierkuddes naar Scandinavië, of namen ze de cultuur over van post-glaciale immigranten uit de Midden-Steentijd die uit het zuiden kwamen vanwege de verbeterde voedsel- en overlevingsmogelijkheden? Prof. Dr. rer. nat. habil. Robert Sommer neemt het publiek mee op een reis terug naar de ijstijd, waarbij hij het spoor oppikt en koppelt aan het nieuwste onderzoek naar rendieren en rendierjagers.
De huidige leeftijdsdatering van rendiergeweiresten en speerpunten uit Noord-Duitsland en Polen, die ook afkomstig zijn uit de natuurhistorische collectie van het Müritzeum in Waren (Müritz), levert nieuwe en zeer interessante informatie op over deze relatie tussen mens en omgeving.

De lezing maakt deel uit van het programma bij de huidige speciale tentoonstelling "Eugen Geinitz - Exploring the Ice Age Landscape in Mecklenburg-Vorpommern".
Geïnteresseerden zijn van harte uitgenodigd om zich op deze dag onder te dompelen in het ijstijdonderzoek van vroeger en nu.

De lezing is gratis, een donatie wordt gevraagd.